Hava durumunu önceden haber veren bütün sistemlere inat, kar bu sene de İstanbul'a canının istediği saatte ve günde düştü (,düşüyor, düşecek).
İstanbul'un büyük bir bölümünde elektrik kesilmiş. Kabataş'tan binilmeye çalışılan, çalışması için elektrik beklenen tramvaya binilir, bir kaşıntı tutar Sultanahmet civarı kahvaltı yapmak için inilir. Her yer karanlık. Sadece üç yer şıngır şıngır; Mc Donald's, Burger King ve Starbucks. "Bunların elektriği Amerika'dan geliyor." diyen arkadaşa gülünerek ve "USA please save(!) us" temennisi ve duasıyla en yakın Starbucks'a girilerek -uzun zamandır ilk defa- kahve ile kahvaltı edilir.
İstanbul'da uzun süredir yaşıyorsanız, hava her azcık kötüleştiğinde elektriğin ve suyun kesilmesine şaşırmazsınız. Çoğu evde "in emergency" durumları için bir kaç bidon su vardır mutlaka. Havasından, rüzgarından, suyundan kendi elektiriğini üretme kapasitesi olan bir ülke neden hala başka ülkelere muhtaç yaşar bilemedim şimdi. Allah'a emanet yaşıyoruz ya da "In God we trust"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder