25 Temmuz 2011 Pazartesi

eskilerden bir nev'i dua/meydan okuma/itiraf

Nemesis!.. Nemesis!...
Alnı bir mezar taşı kadar soğuk, bakışı cellat satırından daha korkunç ilâhe! Neyimi kıskandın benim?

Elbette ki Promete seni çılgına döndürecekti. Dârâ’nın azametine, Karun’un debdebesine, İskender’in yiğitliğine kızmakta haklıydın. Homeros, Milton, Beethoven hışmına uğramaya lâyıktılar.

Ey yıldırımlar gibi ulu çınarlara musallat tanrıça!
Ben ne erguvanlar içinde doğan bir Bizans prensiyim, ne gururuyla tanrıları kışkırtan bir Titan.

Ama madem ki yalnız uluları damgalayan parmakların bana kadar uzandı, madem ki beni de hışmına lâyık gördün, seni utandırmayacağım. Ya ölüm, şarkılarımı boğacak yahut elimden aldığın dünyadan çok daha muhteşem bir kâinat yaratacağım.
Sana meydan okuyorum Nemesis!..

Nemesis!... Senden korkmuyorum ey çılgın bakire!

Cemil Meriç Jurnal 1 - 41

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder